Eten is niet het probleem
Mia* gaat op haar 14e steeds minder eten, tot ze een gevaarlijk laag gewicht krijgt. De diagnose luidt Anorexia Nervosa. 
Op aandringen van haar ouders belandt ze na anderhalf jaar in een kliniek. Ze moet daar verplicht aankomen en dat lukt uiteindelijk. Op haar 21e komt Mia bij me. Ze heeft dan een eetpatroon dat op Boulimia Nervosa lijkt: eetbuien, laxeren en veel sporten. Mia is aanvankelijk vooral boos op de kliniek (‘die hebben me de Boulimia in geduwd!’) maar ze beseft dat te veel of te weinig eten niet haar eigenlijke probleem is.
Vicieuze cirkel
Mia zoekt hulp omdat ze zich eenzaam voelt met haar geheim. Ze lijdt onder de vicieuze cirkel van zich laten gaan in een eetbui, slapen, sporten, diëten en zo voort. Ze beseft dat deze cyclus alles overheerst in haar leven, zodat ze niet toekomt aan echt belangrijke dingen. ‘Ik leid al zo lang een schijn-leven’, zegt ze.
Regelmatig komen vrouwen in therapie die de hele dag bezig zijn met gedachten over wat anderen vinden van hun lichaam. Deze vrouwen piekeren constant over wat ze moeten eten of juist niet eten en hoe het gaat met hun gewicht. Ze komen meestal pas in therapie als ze er té moe van worden. Ze zijn er eigenlijk ‘klaar’ mee, maar stoppen met het innerlijke gevecht lukt nog niet. 
Wat is Boulimia Nervosa?
Bovenstaande geldt voor verschillende eetstoornissen. Specifiek voor Boulimia Nervosa is dat je flinke eetbuien hebt en vervolgens actie onderneemt om dat als het ware ongedaan te maken: overgeven, extra sporten en/of gebruik van laxeermiddelen.
Eetbuien
Vrouwen met eetbuien zijn er vaak van overtuigd dat ze een gebrek zelfbeheersing hebben. Eigen schuld dus. Dat lijkt zo, maar eigenlijk is deze gedachte deel van het probleem.
Jezelf veroordelen
Hoe akelig het ook is om mee te maken, jezelf veroordelen en blijven straffen helpt in elk geval niet. De oorzaak ligt niet in een gebrek aan zelfbeheersing. Waarschijnlijk ben je juist iemand die zichzelf op een heleboel terreinen strak in de hand heeft! Op je werk, bij je studie en thuis. Ook op het gebied van eten ben je over het algemeen bewust gezond bezig.
Geplande eetbui
Misschien herken je het volgende. Je heb een middag vrij en dan gebeurt het. Een min of meer geplande eetbui. Als gedreven door een geheimzinnige macht ga je naar de supermarkt, slaat een hoeveelheid ‘verboden voedsel’ in, rekent met een stalen gezicht af aan de kassa en sleept de buit mee naar huis. Je bent even voor niemand bereikbaar. De eerste happen zijn lekker, je geniet, maar daarna proef je niet veel meer. Je propt de rest naar binnen, op de automatische piloot, tot je niet meer kan. 
Overgeven
Je belandt in een roes. En dan wil je maar 1 ding: je vinger in je keel steken en overgeven. Je wilt zo snel mogelijk van het overvolle gevoel af. En hij is er ook weer, de stem in je hoofd die zegt: je MOET nu overgeven! Anders kom je aan en je bent al te dik! Daarna val je uitgeput in slaap, met maar 1 gedachte: morgen ga ik het beter doen!
Morgen moet het beter
Bij de dingen die morgen beter moeten, hoort vaak een maaltijd overslaan. Soms verplicht je jezelf tot een extra training in de sportschool. En op de achtergrond klinkt de stem weer die dreigt dat je anders zult aankomen. En je mag niet klagen, want je hebt het aan je zelf te wijten natuurlijk. Dan had je maar meer zelfbeheersing moeten tonen.
Gebrek aan zelfbeheersing
En zo is de cirkel rond. Misschien verloopt het bij jou allemaal iets anders dan hier beschreven, je eet alleen maar gezonde dingen, je geeft niet over, je sport niet overmatig etc. Er zijn variaties. 
Waar het bij Boulimia Nervosa op neerkomt, is dat je voortdurend met jezelf in gevecht bent, volgens een min of meer vast patroon. Je voelt jezelf slecht en je schaamt je, vooral over je zogenaamde gebrek aan zelfbeheersing. Om de cirkel te doorbreken en te ontdekken wat je nodig hebt, is soms hulp van buiten nodig. Als therapeut heb ik veel ervaring met het behandelen van boulimia nervosa.
* gefingeerde naam
Geef een reactie