Zondagavond 6 maart was ik op de radio. Dit keer niet als interviewer maar als geïnterviewde. Dat was bijzonder voor me omdat ik vroeger vaak aan de andere kant van de microfoon zat, als radiomaker bij de IKON.
Het gesprek ging over Gestalttherapie en dialoog. Een omvangrijk onderwerp waar we uiteindelijk maar een klein stukje van hebben kunnen belichten.
Toen Leonie Wolters van de VPRO me vorige week belde voor een afspraak, merkte ik meteen dat ze oprecht geinteresseerd was in gestalttherapie, metname in het wezen van de dialoog en de gestaltmethodiek van het werken met stoelen.
Ze drong niet aan om een opname te mogen maken van een sessie relatietherapie in mijn praktijk, zoals de meeste journalisten dolgraag willen (dat snap ik als voormalig radiomaker best, want je wilt graag wat emotie en levendig geluid dat tot de verbeelding spreekt) maar zo niet Leonie. Ze was in plaats daarvan bereid om deel te nemen aan een kort stoel-experiment hier in mijn praktijk in Amstelveen. Op die manier konden we ons gesprek over dialoog ook illustreren. 
Wat Leonie aanvankelijk niet wist, is dat ik in het tweede jaar van mijn studie Gestalttherapie, toen ik nog bij de radio werkte, een werkstuk schreef met als titel: ‘Het radio-interview als dialoog’. Ik had destijds een vergelijkbare interesse als zij: wat maakt een gesprek tot een écht gesprek, wat is dialoog, hoe verloopt het contactproces en hoe kan dat heilzaam zijn in therapie? Wat zijn verschillen en overeenkomsten met een radio-interview? 
Ik ben het werkstuk kwijtgeraakt maar ik weet nog dat een van mijn conclusies was: een goed gesprek is een ontmoeting waarbij je na afloop niet meer precies dezelfde bent als daarvóór. Dat betekent niet per se nieuwe inzichten opdoen, maar eerder iets ervaren, tja..iets wat je bijblijft. Dat hadden zowel Leonie als ik na ons gesprek, dat in werkelijkheid 2 uur duurde. Ik hoop dat luisteraars daar in 10 minuten iets van mee krijgen.
Nu ik dit zo opschrijf, vergeef ik dat ‘ze’ hier en daar wat esoterische muziek onder het interview hebben gemonteerd, hoewel me dat bij het eerste horen wat stoorde. Gestalttherapie is niet zweverig! Maar ik geef toe: een echte ontmoeting is iets wat je niet kunt sturen en dat niet exact in woorden te vatten is. De magie van contact!
Contact wordt pas mogelijk als je je eigen voorop gestelde doelen loslaat, present bent en inspeelt op de ander. Die ervaring is niet exclusief voor een therapeutisch gesprek, het kan overal gebeuren: op straat, in de kroeg, als je samen muziek maakt of een potje tennist en dus ook tijdens een interview.
Geef een reactie